Ο Γιάννης Τσιμιτσέλης δεν μιλάει συχνά για τα παιδικά του χρόνια.
Ωστόσο, ο ηθοποιός σε συνέντευξή του στο Εγώ, αναφέρθηκε –με μετρημένα λόγια- στα παιδικά του χρόνια, τα οποία όπως φάνηκε δεν ήταν εύκολα και ήρεμα. «Μεγάλωσα πρόωρα από πολύ παλιά, από το πρώτο έτος της ηλικίας μου. Κάποιες καταστάσεις στη ζωή μου, τις οποίες δεν θέλω να θίξω, μου επέβαλαν να είμαι μεγαλύτερος και ωριμότερος από την ηλικία μου.
Έπρεπε από μικρός να πάρω αποφάσεις και να έχω την ευθύνη και άλλων ατόμων, τη σπγμή που κανονικά θα έπρεπε η μόνη μου έννοια να είναι ο εαυτός μου. Δεν μου επιτρεπόταν να είμαι χαλαρός και να σκέφτομαι πού θα κάνω κάμπινγκ το καλοκαίρι. Έπρεπε να δουλεύω και να φροντίζω να έχω τα προς το ζην και μελλοντικά, γιατί δεν μπορούσα να στηριχτώ πουθενά.
Ό,τι έκανα το έκανα με στόχο να μπορέσω να εξασφαλιστώ. Μεγάλωσα μέχρι τα δέκα μου οε ένα χωριό κοντά στο Μεσολόγγι και μετά στην Πάτρα» εξήγησε και συνέχισε για το αν όνειρό του είναι να παίξεις την Επίδαυρο. «Δεν είναι όλοι ηθοποιοί για Επίδαυρο. Η Επίδαυρος είναι ειδικών ικανοτήτων και δυνατοτήτων. Δεν έχω όνειρο να παίξω εκεί. Τουλάχιστον όχι ακόμη. Είναι ένα μονοπάτι με το οποίο δεν έχω ασχοληθεί καθόλου. Το να κάνω Αριστοφάνη φαντάζει στο μυαλό μου δύσκολη διαδικασία. Σίγουρα κάποια στιγμή θα ήθελα να το ζήσω, αλλά δεν αποτελεί αυτοσκοπό μου».