Η κατάθλιψη εμφανίζει τα μεγαλύτερα ποσοστά της στην τρίτη ηλικία. Δυστυχώς είναι πάρα πολλοί οι ηλικιωμένοι που πάσχουν από κατάθλιψη και δεν λαμβάνουν κάποια θεραπευτική αγωγή ή ψυχοθεραπεία. Οι λόγοι που γίνεται κάτι τέτοιο είναι οι παρακάτω:
Έχει αποσυρθεί από το εργασιακό περιβάλλον και βρίσκεται σε σύνταξη. Για πολλούς ηλικιωμένους το τέρμα της εργασιακής ζωής αποτελεί από μόνο του αιτία κατάθλιψης. Πρόκειται για ανθρώπους που είχαν επενδύσει πολλά στην δουλειά τους. Με την απώλειά της φαίνεται να χάνουν όχι μόνο το γέμισμα της μέρας με την εργασία, αλλά και την αναγνώριση, τους φίλους και γενικότερα την κοινωνική ταυτότητα.
Τα παιδιά έχουν μεγαλώσει και συνήθως έχουν φύγει από το σπίτι. Έχουν ήδη τις δικές τους οικογένειες ή τη δική τους ζωή κι όντας απασχολημένα με τις υποχρεώσεις της καθημερινότητας δεν διαθέτουν πια αρκετό χρόνο στον ηλικιωμένο.
Χάνει την υγεία του είτε μέσα από τις αρρώστιες είτε μέσα από την φυσική φθορά. Έτσι, μειώνεται και η κινητικότητά του και αναγκάζεται να απομονωθεί περισσότερο στο σπίτι.
Η μοναξιά είναι ασήκωτη για τον καθένα, πόσο μάλλον για τους ηλικιωμένους. Βέβαια πρέπει να την διαχωρίζουμε από τη μοναχικότητα που είναι περισσότερο συνυφασμένη με την επιθυμία του ανθρώπου να περνά κάποιες ώρες μόνος του. Η μοναξιά του ηλικιωμένου όμως έρχεται χωρίς να την επιζητά συνήθως.
Δυστυχώς, λίγες φορές αντιμετωπίζεται η γεροντική κατάθλιψη κι όταν αυτό γίνεται έχει περάσει πολύς πολύτιμος χρόνος. Καθώς η κατάθλιψη μειώνει τις γνωστικές λειτουργίες, στην περίπτωση των γερόντων συνδέεται στενά με την εκδήλωση της άνοιας, του πάρκινσον κι άλλων νευρολογικών διαταραχών. Έτσι, είναι πολύ σημαντικό για την ποιότητα ζωής να ζητήσει βοήθεια ψυχολογική και ψυχιατρική. Είναι επίσης πιθανή η σύνδεση της καλής ψυχικής υγείας και της μεγαλύτερης διάρκειας ζωής.