Πιθανότατα τον ξέρεις καλά: είναι εκείνος ο συνάδελφος στη δουλειά που «έχει τον τρόπο του». Ο εκνευριστικός εκείνος τύπος που, χωρίς να είναι «γλείφτης», καταφέρνει όχι μόνο να τα έχει καλά με όλους, αλλά και να περνάει το δικό του όποτε αποφασίζει να ανοίξει το στόμα του. Και που, τελικά, κατάφερε να «τσιμπήσει» την προαγωγή και να καβατζώσει τη θέση που γλυκοκοίταζες τους τελευταίους μήνες. Μήπως όλα αυτά σου θυμίζουν κάτι; Αν ναι, μάθε ότι στη θέση του τύπου που τόσο σε εκνευρίζει θα μπορούσες πολύ σύντομα να βρίσκεσαι εσύ. Το μόνο που χρειάζεται είναι μυηθείς κι εν συνεχεία να αρχίσεις να εφαρμόζεις τα μικρά μυστικά των πιο πειστικών ομιλητών εκεί έξω. Μυστικά σαν αυτά εδώ…
Ξεκίνα να αντιμετωπίζεις την πειθώ σαν ικανότητα που καλλιεργείται και όχι σαν έμφυτο ταλέντο.
Οι άνθρωποι που ηγούνται των κορυφαίων επιχειρήσεων στον κόσμο αλλά και οι πιο επιτυχημένοι επιχειρηματίες θεωρούν ως έναν από τους πιο σημαντικούς παράγοντες για την επιτυχία την ικανότητά του να μπορείς να πείθεις. Βλέπεις, όσο καταρτισμένος κι αν είσαι στο αντικείμενό σου, αν δεν είσαι σε θέση να «ψήσεις» τους συνεργάτες σου για την ορθότητα των επιχειρημάτων σου κι, εν τέλει, να τους πάρεις με το μέρος σου, τελικά δεν κάνεις τίποτα.
Μείνε προσηλωμένος στον στόχο
Αντί να σκέφτεσαι αυτά που μόλις ειπώθηκαν ή να προσπαθείς να θυμηθείς αν ανέφερες στην κουβέντα σου όλα αυτά που ήθελες να πεις στην αρχή, προσπάθησε να διαπιστώσεις αν εξακολουθείς να έχεις την προσοχή του συνομιλητή/ακροατηρίου σου. Κάνοντας κάτι τόσο απλό, όχι μόνο θα κερδίσεις ξανά το ενδιαφέρον των συνεργατών/συνομιλητών σου αλλά θα τους κάνεις να νιώσουν μεγαλύτερη εμπιστοσύνης απέναντί σου. Για να το θέσουμε διαφορετικά, ξεκίνα να λειτουργείς σαν επαγγελματίας αθλητής κατά τη διάρκεια ενός αγώνα: αντί να εστιάζεις στη φάση που μόλις σου «βγήκε» (ή, αντίστοιχα, δε σου «βγήκε»), μείνε προσηλωμένος στο πώς θα κερδίσεις το ματς.
Έλεγξε την πίεση
Τα πράγματα είναι απλά: σε συνθήκες πίεσης και άγχους, βγαίνει πάντα στην επιφάνεια το συναίσθημα της επιβίωσης -πράγμα που σημαίνει ότι, αναλόγως με την ψυχοσύνθεσή που διαθέτει ο εκάστοτε συνομιλητής σου, είτε θα μπει σε θέση άμυνας (άρα, θα τσακωθεί μαζί σου), είτε θα φοβηθεί και θα «μαζευτεί». Προφανώς, και οι δύο αυτές αντιδράσεις χαλάνε το κλίμα της ομάδας. Το καλύτερο που μπορείς να κάνεις; Αντί να διαφωνείτε για το ποιος είναι ο σωστός τρόπος που πρέπει να γίνονται τα πράγματα, κάντε μια ειλικρινή κουβέντα γι’ αυτά που λείπουν αλλά είναι απαραίτητα για να γίνει λίγο καλύτερη η καθημερινότητά σας στον χώρο που εργάζεστε.
Αποδέξου (επιτέλους…) ότι κάθε άνθρωπος λαμβάνει με διαφορετικό τρόπο τις σημαντικές αποφάσεις
Προφανώς και όλοι οι άνθρωποι δεν καταλήγουν σε συμπεράσματα και δε λαμβάνουν αποφάσεις με τον ίδιο τρόπο -φερ’ ειπείν, υπάρχουν κάποιοι που μπορούν να καταλήξουν σε κάποιο συμπέρασμα και να λάβουν μια σημαντική απόφαση ακόμη και κατά τη διάρκεια ενός meeting, ενώ υπάρχουν κι εκείνοι που, προτού εκφέρουν άποψη, θέλουν προηγουμένως να συλλέξουν κάθε πιθανή και απίθανη πληροφορία πάνω στο ζήτημα που τους απασχολεί και κατόπιν να τις επεξεργαστούν.
Για να αυξήσεις τις πιθανότητές σου να πείσεις κάποιον συνεργάτη λοιπόν, το καλύτερο πράγμα που μπορείς να κάνεις (και πολύ πριν αρχίσεις να του αναπτύσσεις την όποια επιχειρηματολογία σου) είναι να παρατηρήσεις τον τρόπο που εργάζεται, συλλέγει κι επεξεργάζεται τα δεδομένα κι εν συνεχεία να προσαρμόσεις τη συμπεριφορά σου πάνω του.
Στην περίπτωση λοιπόν που ο άνθρωπος με τον οποίο πρόκειται να μιλήσεις ανήκει στην πρώτη κατηγορία, προχώρα χωρίς πολλά-πολλά «στο παρασύνθημα». Αν πάλι ο συνομιλητής σου ανήκει στη δεύτερη κατηγορία, φρόντισε πρώτα να τον ειδοποιήσεις από πιο πριν για το αντικείμενο της κουβέντα σας κι εν συνεχεία άφησέ τον να επεξεργαστεί με την ησυχία του όσα του είπες. Ιδανικά δε -και αν υπάρχει χρονικό περιθώριο- δώσε του την επιλογή να σου απαντήσει την επομένη.
Όταν ασκείς κριτική, κάνε το σωστά
Αν πρέπει να ασκήσεις κριτική σε κάποιον, κάνε το ιδιαιτέρως. Ακόμη καλύτερα, ενημέρωσέ τον γενικά για το αντικείμενο της συνάντησής σας πολύ πριν αυτή γίνει και προτού αρχίσεις να του ασκείς κριτική, δώσε του το περιθώριο να αναπτύξει τις απόψεις του πάνω στο θέμα που σε απασχολεί -δεν αποκλείεται οι απόψεις του συνομιλητή σου να συμπίπτουν με τις δικές του, κάτι που, εν τέλει, θα σε βολέψει στην ανάπτυξη της δικής σου επιχειρηματολογίας, η οποία, ωστόσο, θα πρέπει να βασίζεται σε πολύ συγκεκριμένα επιχειρήματα.
Γενικά, προσπάθησε όταν ασκείς κριτική να είσαι όσο πιο συγκεκριμένος γίνεται -φερ’ ειπείν, είναι προτιμότερο να πεις σε κάποιον «τον προηγούμενο μήνα άργησες τρεις φορές» από το να του πεις απλά «είσαι μονίμως αργοπορημένος». Με τον τρόπο αυτό θα αποφύγεις να τον κάνεις να νιώσει (πολύ) άσχημα, άρα και να τον βάλεις σε θέση άμυνας -κάτι που, όπως λέγαμε, μπορεί να οδηγήσει σε εντάσεις.
Σεβάσου τους εσωστρεφείς
Αν κάποιος από τους συνεργάτες σου είναι εσωστρεφής αλλά εσύ πάλι ως άνθρωπος είσαι ευθύς και άμεσος, προσπάθησε ενώ μιλά να μην τον διακόψεις. Διατηρώντας χαμηλούς τόνους στην κουβέντα σας, όχι μόνο θα δείξεις ότι τον σέβεσαι, αλλά επιπλέον θα τον βοηθήσεις να αναπτύξει καλύτερα τη σκέψη και την επιχειρηματολογία του, ενώ παράλληλα θα διατηρήσεις ζωντανό το ενδιαφέρον του πάνω στην κουβέντα σας.
Μάθε να «διάβαζεις» σωστά τη γλώσσα του σώματος
Μην ξεχνάς: υπάρχουν άνθρωποι που μισούν όσο τίποτα την «εισβολή» στον προσωπικό τους χώρο και οι οποίοι, εντελώς υποσυνείδητα, ξεκινούν αυτόματα να κρατούν αμυντική (βλέπε: αρνητική) στάση απέναντι στον εκάστοτε «εισβολέα» –πρόκειται για τους ανθρώπους εκείνους που συνηθίζουν να σταυρώνουν τα χέρια τους ή να κάνουν ένα βήμα προς τα πίσω όταν βρεθείς ξαφνικά πολύ κοντά τους. Προτού λοιπόν προσεγγίσεις κάποιον υπερβολικά, παρατήρησε τη γλώσσα του σώματός του, η οποία θα σε φανερώσει για τις σκέψεις του και τις διαθέσεις του πολλά περισσότερα από το ίδιο του το στόμα…