Στο ρόλο ζωής της Εβελίνας Παπούλια, εκείνον της μητέρας, τι γίνεται;
«Εκεί είναι πολύ δύσκολα. Ευτυχώς, τώρα η κόρη μου είναι μεγάλη, οπότε μοιράζονται διαφορετικά οι χρόνοι. Συμβιώνουμε αρμονικά, αγαπιόμαστε πολύ, η καθεμία έχει το πρόγραμμα της, γιατί κι εκείνη τρέχει και δεν φτάνει. Είμαστε πολύ καλά με την Αφροδίτη. Σταυροκοπιέμαι που έχω ένα τόσο καλό παιδί, με τόση κατανόηση. Έχουμε ζήσει μαζί κι έχουμε βρει τους ρυθμούς μας. Ζυγίζουμε τις δυσκολίες των χαρακτήρων μας και εξισορροπούμε τις καταστάσεις παρά την εφηβεία της» τόνισε στο Λοιπόν.
– Η μικρή διαφορά στην ηλικία ανάμεσα σα& το κάνει ευκολότερο αυτό;
«Δεν το ξέρω, δεν υπάρχει συνταγή σε αυτό, ακόμα και δέκα παιδιά να κάνεις, δεν υπάρχει συνταγή, πάντα καινούργιος γονέας είσαι. Ακούω πράγματα που μπορεί να συμβαίνουν σε φίλους και τα βρίσκω τρομερά, γιατί κάθε φορά είσαι ένας καινούργιος γονέας. Κι άλλο παιδί να είχα, θα ήμουν αλλιώς, όχι γιατί θα είχα την εμπειρία, αλλά γιατί ο χαρακτήρας του θα ήταν διαφορετικός, οπότε θα έπρεπε να διαχειριστώ διαφορετικά τα πράγματα.»