“Τα μεγαλύτερα σφάλματα που κάνεις όταν μιλάς“
Θέλεις να κερδίσεις το ενδιαφέρον του ακροατηρίου σου ή του συνομιλητή σου; Εκτός από την εμφάνισή σου, σημασία έχει όχι μόνο τι λες αλλά, κυρίως, ο τρόπος που το λες.
Με αυτά τα δεδομένα λοιπόν, ιδού μερικές λέξεις, φράσεις και εκφραστικά ατοπήματα που καλό θα ήταν να αποφύγεις κάθε φορά που πρέπει να μιλήσεις…
«Πιστεύω ότι…» ή «Κατά τη γνώμη μου»
Παράδειγμα: «Κατά τη γνώμη μου, η συγκεκριμένη ενέργεια θα μας ωφελήσει»
Λάθος γιατί: Όταν ξεκινάς μια πρόταση ή την ανάπτυξη των επιχειρημάτων σου κατ’ αυτόν τον τρόπο, είναι σαν να δίνεις το δικαίωμα στους ακροατές σου να αμφιβάλουν κατευθείαν για την ορθότητα των λεγομένων σου. Επίσης, οι φράσεις αυτές είναι εντελώς περιττές από τη στιγμή που, όποτε αποφασίζει να μιλήσει κάποιος, προφανώς το κάνει για να εκφράσει τις προσωπικές απόψεις και πεποιθήσεις του.
Το να ξεκινάς να μιλάς ζητώντας κάτι ή κάνοντας ερώτηση
Παραδείγματα: «Θα μπορούσες να μου κάνεις μια χάρη;», «Να σε ρωτήσω κάτι;».
Λάθος γιατί: Κάθε διάλογος δε διαφέρει πολύ από έναν χορό ή έστω έναν ποδοσφαιρικό αγώνα. Με αυτό το δεδομένο, λοιπόν, ξεκινώντας την κουβέντα σου με τη συγκεκριμένη φράση, ουσιαστικά παραχωρείς την πρωτοβουλία στο συνομιλητή σου. Για να αποφύγεις το συγκεκριμένο λάθος, λοιπόν, ξεκίνα την κουβέντα σου με πιο επιτακτικό ύφος και με φράσεις του στυλ «Κάνε μου μια χάρη…» ή «Απάντησέ μου σ’ αυτό…».
«Συγγνώμη»
Παραδείγματα: «Συγγνώμη που είμαι αναγκασμένος να το αναφέρω αλλά…», «Με συγχωρείτε για την ενόχληση…», «Σόρι αλλά…»
Λάθος γιατί: Η υπερβολική, αναίτια χρήση της συγκεκριμένης λέξης στον προφορικό (αλλά και στο γραπτό) λόγο φανερώνει έλλειψη σιγουριάς. Από την άλλη, βέβαια, η έλλειψη προθυμίας να ζητήσεις συγγνώμη στην περίπτωση που έχεις όντως κάνει κάποιο (μεγάλο) λάθος, επίσης δείχνει ανασφάλεια. Ως εκ τούτου, δείξε προσοχή στο πότε, πώς και πόσο συχνά υιοθετείς απολογητικό ύφος…
Η «αποποίηση των ευθυνών»
Παράδειγμα: «Αν και είναι προφανές ότι…», «Πιθανότατα το έχει αναφέρει κάποιος άλλος πριν από εμένα αλλά…»
Λάθος γιατί: Οι προαναφερθείσες φράσεις (ή έστω, φράσεις ανάλογου περιεχομένου) υποσκάπτουν την επιχειρηματολογία σου. Για να το θέσουμε διαφορετικά, αν αυτό που θέλεις να πεις το έχει αναφέρει πριν από σένα κάποιος άλλος, τότε μάλλον δεν υπάρχει λόγος να το επαναλάβεις. Αν πάλι θεωρείς σκόπιμο να επαναλάβεις κάτι που έχει ειπωθεί ήδη, άσε τις εισαγωγές και απλά «παρ’ το πάνω σου», χωρίς πολλά -πολλά.
Η αλλαγή στον τόνο της φωνής σου
Πιο συγκεκριμένα: Το να ανεβάζεις την ένταση της φωνής σου κατά την ολοκλήρωση της επιχειρηματολογίας σου
Λάθος γιατί: Αν και θεωρείς ότι με τον τρόπο αυτό «υπογραμμίζεις» τη σημασία των λεγομένων σου, τελικά το μόνο που καταφέρνεις είναι να φανερώσεις στο συνομιλητή ή στο ακροατήριό σου έλλειψη βεβαιότητας και σιγουριάς. Περίπου με τον ίδιο τρόπο που ένα μικρό παιδί αρχίζει να φωνάζει και να παραπονιέται όταν καταλαβαίνει ότι δεν πρόκειται να περάσει το δικό του…
Bonus: Λάβε ακόμη υπόψη ότι…
Η ταχύτητα και η ένταση της φωνής σου παίζουν επίσης ρόλο όταν θέλεις να δείξεις ότι έχεις τον έλεγχο μιας κατάστασης και ότι ασκείς εξουσία. Σύμφωνα με τα ευρήματα μιας πρόσφατης έρευνας του αμερικανικού Πανεπιστημίου του Michigan, οι άντρες που νιώθουν μειονεκτικά ή ανασφαλείς έχουν την τάση να ανεβάζουν τον τόνο της φωνής τους όταν βρίσκονται στον ίδιο χώρο με άντρες που θεωρούν πιο «κυρίαρχους», ενώ αντίθετα, τα λεγόμενα Alpha Males έχουν την τάση να χαμηλώνουν την ένταση της φωνής τους κατά μια οκτάβα. Παράλληλα, μια μελέτη που πραγματοποιήθηκε από το (επίσης) αμερικανικό Πανεπιστήμιο του San Diego έδειξε ότι ο πιο σίγουρος και δοκιμασμένος τρόπος για να υπενθυμήσεις την εξουσία σου και να εμπνεύσεις το σεβασμό είναι μιλώντας «αργά, σχετικά χαμηλόφωνα και καθαρά».
Κάτι ήξερε και ο Darth Vader…